جزیره هلند، زمانی پناهگاه ماهیگیران و کشاورزان در خلیج چساپیک، مریلند، در اواخر قرن نوزدهم بیش از 70 خانه، کلیسا و مدرسه داشت. اما فرسایش ساحلی و افزایش سطح دریا این جزیره را تقریباً محو کرد. در سال 2010، آخرین خانه چوبی ویکتوریایی فرو ریخت و توجه جهانی را به آسیب‌پذیری جوامع ساحلی در برابر تغییرات اقلیمی جلب کرد.
تاریخچه جزیره هلند
جزیره هلند در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم جامعه‌ای پررونق بود. این جزیره با خانه‌های چوبی، کلیسا و مدرسه، زندگی ساده اما پویای ساکنانش را پشتیبانی می‌کرد. بااین‌حال، فرسایش شدید خط ساحلی و بالا آمدن سطح دریا به‌تدریج جزیره را از بین برد. آخرین سازه، یک خانه ویکتوریایی، در سال 2010 فرو ریخت و این جزیره را به نمادی از تأثیرات تغییرات اقلیمی تبدیل کرد.
ویژگی های معماری و سازه ای
ساختمان های جزیره ای ترکیبی از سبک معماری ویکتوریایی و کلبه های ماهیگیری سنتی بودند که:
- از چوب (اغلب سرو و بلوط) به دلیل سبکی و مقاومت نسبی آن در برابر رطوبت و آب شور ساخته شده بودند.
- پایه های چوبی و پایه های کم عمق که برای خاک نرم و شنی جزیره طراحی شده اند.
- سقف های شیب دار با زونا چوبی که مقاومت مناسبی در برابر بارندگی دارند.
چالش های ساختاری ناشی از محیط طبیعی جزیره هلند
جزیره هلند با چالش‌های متعددی روبه‌رو بود که به تخریب آن منجر شد:
- فرسایش خاک: خاک شنی جزیره در برابر امواج و طوفان‌ها ناپایدار بود.
- افزایش سطح دریا: سیل‌های مکرر در قرن بیستم به سازه‌ها آسیب رساند.
- طوفان‌های شدید: بادهای اقیانوسی به سقف‌ها و دیوارهای چوبی صدمه زدند.
- فقدان مهندسی حفاظتی: نبود موج‌شکن یا دیوارهای دریایی، جزیره را بی‌دفاع گذاشت.
فروپاشی نهایی آخرین ساختمان جزیره
- در سال 2010 ، آخرین خانه باقی مانده (یک خانه چوبی ویکتوریایی اواخر قرن نوزدهم) به دلیل ترکیبی از فرسایش ساحلی ، کاهش سطح زمین و طوفان های شدید فرو ریخت.
- تلاش برای حفظ و تقویت خانه با استفاده از کیسه های شن و موانع مصنوعی به دلیل سرعت سریع فرسایش ناموفق بود.
راه حل های مهندسی برای جلوگیری از تخریب مشابه
- ایجاد موج شکن و سیستم های کنترل فرسایش برای کاهش اثرات امواج در خط ساحلی.
- افزایش ارتفاع فونداسیون ساختمان با استفاده از ستون های بتنی یا فلزی برای مقابله با افزایش سطح دریا.
- از سازه های مقاوم در برابر رطوبت و آب شور مانند بتن ضد آب، چوب های اصلاح شده و فلزات مقاوم در برابر خوردگی استفاده کنید.
- مدیریت توسعه پایدار شهری برای کاهش آسیب پذیری جوامع ساحلی در برابر تغییرات اقلیمی.
جزیره هلند نمونه ای از فروپاشی جوامع ساحلی در مواجهه با تغییرات آب و هوایی و فرسایش خاک است. ساختمان های چوبی به سبک ویکتوریایی آن مقاومت کمی در برابر رطوبت، باد و افزایش سطح دریا داشتند. فقدان اقدامات مهندسی برای تثبیت خط ساحلی و مدیریت آب ورودی منجر به تخریب جزیره شد. درس های مهندسی از این رویداد را می توان برای محافظت از جزایر دیگر در برابر تهدیدات آب و هوایی به کار برد.